سلام عزیزان.⚘⚘

روزتان بخیر و شادی❤❤⚘⚘

خواجه عبدالله انصاری ،معروف به پیر هرات عارف  مشهور و دلسوخته ی ایران در قرن ۵ هجری است.

نثر آهنگین(نثرمسجع) خواجه عبدالله خصوصا در مناجات هایش ،بر زیبایی محتوایی کار ایشان افزوده است.

با اجازه همه ی عزیزان ،امروزمان را با فرازهایی از کتاب (مناجات نامه)ی خواجه عبدالله انصاری آغاز می کنیم .امید است مورد پسند بزرگواران واقع گردد.

⚘⚘⚘⚘⚘⚘⚘⚘⚘⚘⚘⚘⚘⚘⚘⚘

یا رب دل پاک و جان آگاهم ده

آه شب و گریه ی سحرگاهم ده

در راه خود،اول زخودم بی خود کن

بیخود چوشدم،زخودبه خود راهم ده🌷🙏

   ⚘⚘⚘⚘⚘⚘

الهی یکتای بی همتایی، قیوم توانایی،بر همه چیز بینایی،درهمه حال دانایی،از عیب مصفایی،از شریک مبرایی،اصل هر دوایی،جان داروی دلهایی،شاهنشاه فرمانروایی،معزز بتاج کبریایی،به تو رسد ملک خدایی🌷🙏

الهی نام تو ما را جواز،مهر تو ما را جهاز،شناخت تو ما را امان ،لطف تو ما را عیان🌷🙏

الهی ضعیفان را پناهی،قاصدان را برسر راهی،مومنان را گواهی،چه عزیز است آنکس که تو خواهی🌷🌷🙏

الهی دیگران مست شرابند و من مست ساقی،مستی ایشان فانی هست و از من باقی🌷🙏

الهی کار،آن کس کند که تواند،عطا آنکس بخشد که دارد،پس بنده چه تواند و چه دارد🌷🙏

الهی بر هرکه داغ محبت خود نهادی،خرمن وجودش را به باد نیستی دردادی🌷🙏

الهی نظر خود برما مدام کن و ما را بر داشته ی خود نام کن و به وقت رفتن بر جان ما سلام کن🌷🌷🙏

آمین یا رب العالمین🌷🌷🙏